Kijkje in de filmindustrie
Het leuke van tolken is dat je bij elke opdracht bij een ander vakgebied mag meekijken. Deze maand had ik bijvoorbeeld twee opdrachten in de filmindustrie. Begin oktober heb ik getolkt voor PAFF (Parool Film Fest) en het einde van deze maand voor CineKid festival in Amsterdam. Regisseur Hubert Charuel was in Parijs in de Thalys gesprongen om aanwezig te zijn bij PAFF. Nog dezelfde dag had hij drie interviews en een Q&A. Tijdens de interviews vertelt hij dat deze film Le petit paysan geïnspireerd is op zijn eigen jeugd. Hij groeide op in een melkveehouderijbedrijf en had jarenlang last van het ‘complexe paysan’ (‘t feit dat hij ‘slechts’ boer was). Nu heeft hij zijn eerste lange speelfilm gemaakt, waar ik met veel genoegen naar gekeken heb en met nog meer plezier over getolkt heb. Het gaat over een boer die tot het uiterste gaat om zijn koeien te beschermen tegen een ziekte. Na de voorstelling konden mensen vragen stellen aan de regisseur. Is dit een aanklacht tegen de bioindustrie? Wat betekent dit voor de voedselveiligheid? Hoe was het om te filmen met koeien? Hoe heb je ze gecast?
Drie weken later als het publiek gemiddeld 8 jaar oud is, komen andere vragen naar boven. De film Bollie & Billie 2 van regisseur Pascal Bourdiaux is een groot succes bij de kinderen. Tijdens het nagesprek vragen de kinderen aan hem hoe het is om te werken met honden. Daarnaast wilden ze natuurlijk weten hoe het mogelijk is om zo hoog te vliegen met een skateboard en of de granaat in de film echt was. Het was heerlijk om de onbevangen vragen van de kinderen te tolken. De regisseur legde rustig uit hoe hij de honden gefilmd had en welke trucjes hij heeft moeten uithalen voor de 'special effects'. Een zaal vol met open monden en grote ogen… Zo’n aandachtig publiek heb ik nog nooit gehad bij het tolken ;)
HET LEVEN VAN EEN TOLK